Konserwatyści planują przywrócenie obowiązkowej służby wojskowej

Konserwatyści twierdzą, że takie posunięcie pomoże zapewnić młodym ludziom, którzy nie kształcą się ani nie szkolą, lub którym grozi ryzyko zaangażowania się w przestępczość, trzymanie się z dala od „życia wśród bezrobocia i przestępczości”.

Nie byli w stanie określić, jakie kary grożą osobom, które nie wezmą udziału.

Zamiast tego powiedzieli, że służba narodowa zapewni „cenne doświadczenie zawodowe” i „rozpali pasję do przyszłej pracy w służbie zdrowia, służbie publicznej, filantropii lub siłach zbrojnych”.

Partia stwierdziła, że ​​koszt służby narodowej wynoszący 2,5 miliarda funtów oznacza transfer 1,5 miliarda funtów z brytyjskiego funduszu Shared Prosperity Fund od 2028 r. Kolejny miliard funtów zostałby zaoszczędzony dzięki planom zwalczania uchylania się od płacenia podatków.

Partia Pracy stwierdziła: „To kolejne desperackie, niesfinansowane zobowiązanie torysów o wartości 2,5 miliarda funtów, które już doprowadziło do załamania gospodarki, spowodowało gwałtowny wzrost kredytów hipotecznych, a teraz oszukują jeszcze bardziej.

„To nie jest plan – to przegląd, który może kosztować miliardy i jest konieczny tylko dlatego, że konserwatyści wydrążyli siły zbrojne do najmniejszych rozmiarów od czasów Napoleona”.

Rzecznik obrony Liberalnych Demokratów Richard Ford oskarżył posła konserwatywnego o zmniejszenie liczebności żołnierzy.

„Gdyby konserwatyści poważnie podchodzili do obronności, raczej wycofaliby się, niż wyeliminowali, szkodliwe cięcia w naszych światowej klasy zawodowych siłach zbrojnych poprzez głębokie cięcia w naszym personelu mundurowym” – powiedział Ford.

„Nasze siły zbrojne były kiedyś obiektem zazdrości całego świata. Ten konserwatywny rząd zmniejszył liczebność żołnierzy i planuje dalsze redukcje liczebności armii”.

W Irlandii Północnej nigdy nie wprowadzono poboru do wojska i na razie nie ma żadnych szczegółów na temat tego, co będzie się tam działo.

Służba narodowa została wprowadzona w 1947 roku po II wojnie światowej przez rząd labourzystów kierowany przez Clementa Attlee.

Oznacza to, że mężczyźni w wieku od 17 do 21 lat muszą służyć w siłach zbrojnych przez 18 miesięcy.

System obowiązkowej służby wojskowej zakończył się w roku 1960.

Na początku tego roku szef Sztabu Generalnego Sir Patrick Sanders zasugerował, że Wielka Brytania może potrzebować „armii obywatelskiej” do walki z Putinem, ale zespół Sunaka odrzucił wówczas jego obawy jako „nieprzydatne”.

Szereg krajów europejskich, w tym Szwecja, Norwegia i Dania, wprowadziło już jakąś formę poboru do swoich sił zbrojnych.

Obowiązkowy pobór wymaga od młodych mężczyzn i kobiet służby przez ograniczony okres w mundurach wojskowych. Oznacza to, że część mieszkańców przeszła przeszkolenie wojskowe i na wypadek wojny może zostać przydzielona do jednostek rezerwowych.

Cięcia w armii brytyjskiej spowodowały spadek jej liczebności z ponad 100 000 w 2010 r. do około 73 000 w styczniu 2024 r.