Kanada i Dania kończą trwający od dziesięcioleci spór o jałowe skały w Arktyce | biegun północny

Niektórzy nazwali to „fałszywą konfrontacją”, podczas gdy inni nazwali to refleksją dyplomatyczną. Teraz jednak tak zwana „wojna whisky”, która nigdy nie była konfliktem, została ostatecznie rozwiązana przez formalny podział małej, jałowej wyspy w Arktyce między Kanadą a Kanadą. Dania.

Znajduje się w Kanale Kennedy’ego w Cieśninie Nares, pomiędzy północno-zachodnim wybrzeżem duńskiego regionu półautonomicznego. Grenlandia A kanadyjska Wyspa Ellesmere, niezamieszkana wyspa Hansa o powierzchni pół mili kwadratowej, nie zawiera zasobów mineralnych ani niczego interesującego, chyba że jesteś odwiedzającym ptakiem morskim.

Ukształtowany jak muffinka i otoczony klifami, był przez wieki terenem łowieckim Eskimosów. Co jednak najważniejsze, znajdował się on w centrum przedłużający się spór graniczny Między Kanadą a Danią – za pośrednictwem władz lokalnych Grenlandii – z twierdzeniem Kopenhagi, że dowody geologiczne sugerują, że wyspa Hans jest częścią Grenlandii – twierdzenie to zostało odrzucone przez Ottawę.

Kanada i Dania uzgodniły w 1973 r. utworzenie granicy przez Cieśninę Nars, w połowie drogi między Grenlandią a Kanada. Ale nie mogli dojść do porozumienia, który kraj będzie miał suwerenność nad wyspą Hans, która leży około 680 mil (1100 kilometrów) na południe od bieguna północnego. W końcu postanowili później rozwiązać kwestię własności.

Skłoniło to w dużej mierze do poparcia między stronami, w tym reklam publikowanych w Google w celu promowania ich twierdzeń i sztuczek kaskaderskich.

Sygnał do „wojny whisky” nadszedł po tym, jak duński minister spraw Grenlandii podniósł duńską flagę na wyspie w 1984 roku, zakopał u podstawy masztu butelkę duńskiego trunku i zostawił notatkę o treści: „Witamy na duńskiej wyspie”. ”.

Następnie Kanadyjczycy postawili swoją flagę i zostawili butelkę kanadyjskiej brandy. Od tego czasu kraje naprzemiennie wznosiły flagi i pozostawiały butelki z różnymi alkoholami w naprzemiennych ruchach.

W 2002 roku Nana Flensburg była częścią duńskiej załogi wojskowej, która stała na klifie, aby przeprowadzić ceremonię podniesienia flagi. „Wśród kamieni w kopcach jest wiele butelek, szklanek itp. z dokumentami, które relacjonowały poprzednie wizyty na wyspie” – cytowała ją we wtorek Politiken w swoim dzienniku.

W szczytowym momencie rywalizacji obie strony uciekły się do kupowania reklam w Google, aby zgłosić swoje roszczenia po ogłoszeniu przez Danię to zostanie wysłane List protestacyjny przeciwko wizycie w 2005 roku ówczesnego kanadyjskiego ministra obrony Billa Grahama.

Graham stwierdził, że Kanada zawsze była właścicielem wyspy, co skłoniło Danię do odpowiedzi: „Hans Island to nasza wyspa”. Z kolei niektórzy Kanadyjczycy sugerowali bojkot duńskich ciastek, co było echem sposobu, w jaki niektórzy Amerykanie odrzucili „smażone ziemniaki”, gdy Francja odmówiła przyłączenia się do sił koalicyjnych w Iraku.

Teraz spór się kończy, a oba kraje zgadzają się podzielić między sobą małą wyspę w ramach umowy, która zostanie podpisana później we wtorek.

„Wysyła jasny sygnał, że możliwe jest rozwiązywanie sporów granicznych… w praktyczny i pokojowy sposób, przy czym wszystkie strony wygrywają” – powiedział duński minister spraw zagranicznych Jeppe Kofod. Powiedział, że to „ważny sygnał, że teraz na świecie jest wiele wojen i zamieszek”.

Umowa wejdzie w życie po zakończeniu wewnętrznych procedur obu krajów. W Danii Parlament musi wyrazić zgodę na umowę.