Jak Miami oszołomiło numer 1 w stanie Indiana i co dalej w Greenville nr 2

Po raz pierwszy od 25 lat dwa rozstawienia nr 1 nie dotarły do ​​Sweet 16 w marcowym szaleństwie kobiet. W 1998 roku 16. miejsce Harvardu pokonało Stanforda w pierwszej rundzie, a 9. miejsce Notre Dame pokonało Texas Tech w drugiej. Ósmy rozstawiony Ole Miss w niedzielę wyeliminował czołowego rozstawionego Stanforda.

Hurricanes, którzy w poniedziałek prowadzili od początku do końca, awansują do Sweet 16 po raz pierwszy od 1992 roku. Zmierzą się z nr 4 Villanovą, a LSU nr 2 w rankingu gra kolejny regionalny półfinał jak kreda. Odbyło się w innym miejscu w Greenville 2 Regional.

Indiana, która w zeszłym miesiącu zdobyła swój pierwszy tytuł w sezonie regularnym od 1983 roku, zremisowała cztery razy w czwartej kwarcie, ale nie mogła znaleźć się na szczycie listy. Nowicjusz Hoosiers, Yarden Garzon, trafił za trzy punkty i trafił w węzeł przy 68 sekundach na mniej niż 8 sekund przed końcem, ale Destiny Hardin trafił, co okazało się zwycięskim rzutem z wyskoku, mając 3 sekundy na zegarze.

W niedzielnym turnieju mężczyzn NCAA Miami pokonało również Indianę w drugiej rundzie, aby zapewnić sobie miejsce w Sweet 16.

Jak Miami udało się przezwyciężyć zdenerwowanie? Jaka jest ścieżka Cyclones w Sweet 16? Co dalej z Indianą? Charlie Cream z ESPN, Alexa Filippou i MA Voepel przeanalizowali drugi ogromny wstrząs w ciągu tyluż nocy.

Miami od początku deptało Indianę po piętach. Jak huragany obaliły pierwsze nasienie?

Hojny: Plan gry był ostateczny i spójny aż do ostatniej ofensywnej gry Miami. Hurricanes atakowali Indianę przez cały postmecz, a kiedy było na linii, trenerka Katie Meyer ustawiła kolejną grę na słupku. Harden posadził Grace Berger na biodrze, tworząc przestrzeń i dostarczając krótkiego Treasure, aby go zdobyć. Poszło kolejne ziarno nr 1.

Miami również strzeliło 8 na 14 z dystansu za 3 punkty, ale Hurricanes przeprowadzili dużo ataku przez Lolę Bandande na bloku. Indiana nie był w stanie poradzić sobie z sylwetką 6-metrowego 4-metrowego, który zakończył z 19 punktami i siedmioma zbiórkami, ani nie był w stanie wystarczająco szybko wyzdrowieć po strzelcach.

Hurricanes prowadzili przez cały mecz, ale nigdy nie jest łatwo wytrzymać ćwiczenia lepszego gospodarza. Ale Miami trzymało się planu gry i nigdy nie słabło psychicznie. Huragany miały też trochę szczęścia.

Na 3:52 przed końcem, Mackenzie Holmes z Indiany strzelił gola i wyrównał na 58 i miał szansę dać Indianie pierwsze prowadzenie po rzucie wolnym. wyszło krótko. Na 22 sekundy przed końcem meczu i prowadzenie Miami 66-65, Chloe Moore McNeil uwolniła się z lewej strony linii i wykonała czysty lay-up. Bardzo za nią tęskniła. Gdyby Indiana mogła pokonać garb i przejąć prowadzenie, Miami mogłoby się nie utrzymać.

Ale Meyer jest trenerem defensywnym, a obrona była największym atutem Canes. 68 punktów Indiany było jednymi z najniższych wyników w sezonie, podobnie jak ich strzelanie na 41% z boiska. Warto zauważyć, że Miami trzymało strzelców Sidneya Parisha i Sarah Scalię do łącznego wyniku 0 na 5 z 3, co było prawie niespotykane podczas gwiezdnego sezonu w Indianie.

głos: Indiana uderzyła, że ​​Holmes, który wypadł z gry w pierwszej rundzie z bólem kolana, był zardzewiały w pierwszej połowie. Była to jej pierwsza akcja od 4 marca półfinałów turnieju Big Ten. W pierwszej połowie zdobyli tylko cztery punkty, co przyczyniło się do rozpędu Hurricanes, które były w stanie zbudować, wraz z ich przewagą.

Było to podobne do tego, co zwykle obserwujemy, gdy drużyna z wyższym rozstawieniem przegrywa na własnym boisku: „słabszy” zespół nabiera pewności siebie, a faworyzowany zaczyna się denerwować. Tak stało się w niedzielę z Ole Miss-Stanford i ponownie w poniedziałek z Miami-Indiana.

W drugiej połowie Holmes wyglądała bardziej jak normalna osoba i zakończyła mecz z 22 punktami. Strzeliła 10 z 19, co wcale nie jest złe – po prostu nie to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni od gracza, który strzela 68,8% z gry.

Kredyt, jak zauważają Charlie i Alexa, również trafia do obrony Miami. Pendande nie tylko była silna w ataku, ale jej obrona zmusiła Holmesa do pracy w środku.

Miami, Villanova, LSU i Utah będą walczyć przez resztę drogi w Greenville II. Jak nieobecność Indiany zmienia region?

Hojny: Miami dołącza do Ole Miss jako historia turnieju. Fajnie będzie zobaczyć, jak zawsze szczery i pełen pasji Mayer przyciągnie w tym tygodniu uwagę mediów. Ale LSU i Utah musiały poczuć, że stworzono wielką okazję. Zwycięzca tego meczu ma teraz gwarancję, że zagra z najniższym rozstawieniem w Final Four.

filip: Ten regionalny już przed turniejem krzyczał o potencjalnym chaosie, ale teraz? Zgadzam się z Charliem, że na papierze zwycięzca LSU-Utah prawdopodobnie czuje się gotowy do awansu do Dallas. Prawdę mówiąc, taka możliwość wydaje się szalona, ​​biorąc pod uwagę niedawno ogłoszony pogląd, że Tygrysy nie były „prawdziwe”, ponieważ nie były testowane po kiepskim harmonogramie niezwiązanym z konferencjami – a Utah znalazło się pod radarem wielu osób spoza Zachodniego Wybrzeża.

Jednak biorąc pod uwagę sposób, w jaki Maddy Siegrist i Villanova grali w tym turnieju do tej pory, być może Wildcats mogliby przejść do historii. Nadal będą potrzebować innych współpracowników, takich jak Lucy Olsen, aby się zaangażować, ale posiadanie tak wielkiego talentu jak Siegrist w zespole daje szansę na wygraną każdej nocy. A jeśli ofensywa w Miami może to utrzymać, Hurricanes mogą nadal siać spustoszenie, ale może to zależeć od zespołu (drużyn), które zmierzą się z nimi.

Jest jeszcze jedna rzecz: zespoły z Seattle 3 powinny również czuć się lepiej, nie musząc przechodzić przez zespół taki jak Indiana, jeśli awansują do Final Four.

Co dalej z Indianą?

Hojny: Ponieważ Holmes już ogłosiła zamiar powrotu do Bloomington, Hoosierowie ponownie powinni być w miksie o tytuł Wielkiej Dziesiątki. Strata Bergera byłaby bolesna, zwłaszcza w bliskich meczach. Przez trzy lata często była zawodniczką, do której zwracał się Thierry Morin. Jednak Indiana osiągnęła 7: 1 bez tego na początku sezonu. Młodsi Hoosierowie widzieli już, że mogą odnieść sukces bez Bergera.

To, co Moren stworzył w Bloomington, wydaje się zrównoważone. Może to być po prostu przeszkodą w pozostaniu programu tutaj.

głos: Czasami to dziwne, jak można prześledzić coś z powrotem do konkretnego momentu. Dla Indiany wyglądało na to, że jej los zmienił się na gorsze, gdy 26 lutego Caitlin Clark przeleciała przez siatkę w stanie Iowa. Wyglądało na to, że Indiana pokona Hokej na koniec sezonu regularnego. , po zdobyciu tytułu Big Ten sezonu regularnego w poprzednim tygodniu. W tym momencie Indiana odniosła tylko jedną porażkę w całym sezonie: w grudniu w Michigan State.

Wtedy kula Clarka spadła. Hoosiers byli niezadowoleni z przegranej, ale nadal byli najlepszymi rozstawionymi w Turnieju Wielkiej Dziesiątki. Wszystko wydawało się w porządku. Zbudowali 24-punktową przewagę nad Ohio State w półfinale Big Ten. Ale potem przegrali ten mecz.

Holmes poradziła sobie wtedy z problemami z kolanem, które dotknęły ją również w zeszłym roku. Hoosiers po raz pierwszy nadal zajmowali pierwsze miejsce w NCAA i po powolnym starcie pokonali Tennessee Tech w pierwszej rundzie. Ale łamacz serc był bliski porażki w drugiej rundzie w poniedziałek.

Morin wykonał świetną robotę w Bloomington i jak powiedział Charlie, nie ma powodu sądzić, że Indiana nie będzie topowym zespołem przez wiele lat. Nawet po poniedziałkowej miażdżącej porażce Maureen mówiła o tym, jak bardzo jest dumna z tego sezonu i tej drużyny. Ale krótka historia zakończona pierwszą wycieczką na finałową czwórkę kobiet, na którą liczyli Hoosiers i Berger, piątolatek pierwszego roku, nie do końca się udała.