Jak edycja genów może ożywić wymarłą mysz z Wyspy Bożego Narodzenia

Niedawno zespół naukowców modelował prawdopodobieństwo wciągnięcia gatunku od śmierci, używając jako hipotetycznego tematu szczura z Wyspy Bożego Narodzenia, dużego gryzonia, który wyginął w latach 1902-1908.

Naukowcy zsekwencjonowali DNA starożytnej myszy i zmapowali je na niektórych najbliższych żyjących krewnych zwierzęcia. Udało im się odzyskać 95% genomu myszy, chociaż uważają, że utrata 5% znacznie komplikuje przyszłe próby ożywienia gatunku w procesie zwanym deekstynkcją. wyszukiwanie było opublikowany Dziś w aktualnej biologii.

„Interesuje mnie, jak łatwo lub trudno jest wyeliminować wymieranie poprzez edycję. W naszym artykule wymyśliliśmy obliczeniowo, co według nas może się nie udać” – Tom Gilbert, genetyk ewolucyjny z Uniwersytetu. z Kopenhagi i jeden z autorów artykułu, powiedział w e-mailu List do Gizmodo.

Boże Narodzenie wyspy myszyRatus McCleary, znany również jako Maclear szczur) był jednym z dwóch gatunków szczurów endemicznych dla Wyspy Bożego Narodzenia, obszaru lądowego o powierzchni 52 mil kwadratowych, około 200 mil na południowy zachód od Indonezji. (inne gatunki, buldog lub Rattus nativitatiswyginął mniej więcej w tym samym czasie.)

Mnożą się teorie, dlaczego szczury wyginęły; Jeden z najnowszych Czy te czarne myszy (ratos ratos) wprowadzone przez osadników europejskich zawierały pchły, które z kolei przenosiły patogeny, Trypanosoma louissyco spowodowało masowe wyginięcie gryzoni domowych na początku XX wieku.

W artykule naukowcy zwracają uwagę na trzy najbardziej znane podejścia do deekstynkcji: hodowla wsteczna (selektywna hodowla cech przodków u współczesnych zwierząt), klonowanie i edycja genów. tam Wiele problemów etycznych Wraz z powrotem wymarłych gatunków najważniejsze jest to, że pieniądze można przeznaczyć na zachowanie organizmów, które wciąż są z nami.

Zespół skupił się na pokazaniu, jak działa deekstynkcja poprzez modyfikację genetyczną – ale tak naprawdę nie zamierzają przywracać żadnych myszy. (Gilbert powiedział: „Zdecydowanie nie mam celu, aby ponownie wprowadzić świąteczną Myszkę. Nie wydaje się to najlepszym sposobem wykorzystania pieniędzy”.)

Naukowcy zsekwencjonowali starożytne DNA z dwóch próbek skóry myszy z Wyspy Bożego Narodzenia zebranych w latach 1900-1902 i obecnie przechowywanych w Muzeum Historii Naturalnej Uniwersytetu Oksfordzkiego. Porównanie genomu wymarłego szczura z kilkoma współczesnymi odpowiednikami – najważniejszym z nich jest norweski szczur brunatny (norweski szczur), jej najbliższego żyjącego krewnego — naukowcy byli w stanie zidentyfikować cechy wymarłych myszy, co do których byli pewni, że są zdolne do replikacji.

stojące zwierzę nie będą genetycznie identyczne do wymarłej grupy, którą reprezentuje. Ale w tym studium przypadku gEny zawierające keratynę i białka wiążące keratynę, które są niezbędnymi składnikami włosów i szczeciny, zostały dobrze pokryte w genomach myszy. Tak więc dwa z zaangażowanych genów miały kształt uszu szczura na Wyspie Bożego Narodzenia. Podsumowując, naukowcy postawili hipotezę, że gdyby zredagowali genom szczura norweskiego, mogliby odtworzyć kolor futra i kształt ucha szczura z Wyspy Bożego Narodzenia.

TGeny zaangażowane w zmysł węchu szczura z Wyspy Bożego Narodzenia, Jak wynika z badań, były one na tyle różne, że geny węchowe szczura norweskiego nie stanowią dobrej podstawy do ich rekonstrukcji. Powiązane geny Odpowiedź immunologiczna również nie została pokryta przez szczura norweskiego. Ale jak wskazują naukowcy w swoim artykule, biorąc pod uwagę trwającą teorię o wyginięciu szczura z Wyspy Bożego Narodzenia, każda wskrzeszona wersja gatunku może teoretycznie Korzyści z zastosowania immunogenów genowych dla szczura norweskiego.

to było Przewodnik-Od-Prezydentwróżka Model, co oznacza, że ​​naukowcy demonstrowali, jak można: Rozpocznij deekstynkcję (jeśli zamierzają) przy użyciu istniejącej edycji genów Aby przywrócić spokrewnione gatunki, takie jak mamuty włochate czy tygrysy tasmańskie.

„Właściwie nie planujemy tego zrobić, ponieważ świat prawdopodobnie nie potrzebuje więcej myszy, a być może pieniądze potrzebne do wykonania najlepszej możliwej pracy można wydać na lepsze rzeczy, na przykład zachowanie żywych organizmów” Gilbert powiedział.

Więcej: Naukowcy wkrótce będą mogli wskrzeszać mamuty włochate, ale czy powinni?