Darren Aronofsky dla „Pocztówki z Ziemi” – The Hollywood Reporter

28 września 2023: „Pocztówka z Ziemi” z Balu

Dzięki uprzejmości Meg Meyer/Safir Entertainment

Po euforycznej premierze Sphere z rezydenturą U2 w piątek, 29 września, reżyser Darren Aronofsky przekazał Pocztówka z Ziemi Był to pierwszy film, którego premiera odbyła się w nowym centrum rozrywkowym w Las Vegas. To rodzaj narracji i dokumentu, który pozwala widzowi zanurzyć się w szereg przeżyć, pozwalając mu na przykład poczuć się tak, jakby spacerował ze słoniami na safari, pływał z rekinami pod powierzchnią oceanu, czy oglądał Ziemię z odległej planety .

Film ten pokazuje także potencjał tego nowego płótna dla filmowców. „Nadal wszystko przetwarzam” – powiedział nominowany do Oscara reżyser czarny łabędź Mówi Reporter z Hollywood Kula, której wnętrze pokryte jest ekranem LED o powierzchni 160 000 stóp kwadratowych i rozdzielczości 16K, który wykracza poza peryferyjne pole widzenia widzów i wznosi się nad i za ich głowami. Obrazom – wyświetlanym w wysokiej rozdzielczości, które tworzą wrażenie głębi i bycia tam – towarzyszy nowy, potężny system audio z rozszczepianiem wiązki i funkcje 4D, takie jak siedzenia pneumatyczne i siedzenia dotykowe.

„To naprawdę inne medium ze względu na wciągający charakter wszystkich tworzonych obrazów i sposób, w jaki przekładają się one na widza” – mówi Aronofsky, zauważając, że kiedy zaczęli planować film, przypomniał im się film braci Lumière z 1895 roku. Pociąg przyjeżdża na stację La Ciotat, Wiadomo, że zaskoczyło to widzów, gdy zobaczyli zbliżający się do nich jadący pociąg za pośrednictwem nowego wówczas medium, jakim są filmy. „To w pewnym sensie wpłynęło na otwarcie pola… Ten moment, kiedy oczekiwania wobec tego, co oglądasz, nagle się zmieniają.

Podobnie jak w początkach kina, język wizualny i narzędzia tworzenia filmów ewoluowały w trakcie produkcji filmu. „Zaczęliśmy od dziewięciu czerwonych kamer zespawanych ze sobą, aby uzyskać rozdzielczość potrzebną do stworzenia obrazu Sfery” – wspomina Aronofsky, dodając, że następnie otrzymali pierwszy prototyp niestandardowej kamery 18K Big Sky, którą wymyślili do tworzenia treści. Na pole. Ten aparat – używany do fotografowania większości rzeczy Pocztówka -ewoluowało w trakcie produkcji, ponieważ „próbowaliśmy także wymyślić język kręcenia filmu 270 stopni i tego, jak sprawić, aby widzowie czuli się komfortowo dzięki swojemu peryferyjnemu widzeniu wypełnionemu obrazem”.

Godzinny film to wszechstronna podróż po świecie, uzupełniona historią osadzoną w kosmosie w znanych z filmu proporcjach, która zaczyna się od przybycia dwóch ludzi na Saturna. Kiedy przypominają sobie o życiu na Ziemi, obrazy otwierają się i można je oglądać na pełnym ekranie. Długoletni współpracownik Aronofsky’ego, Matthew Libatique, nakręcił historię kosmiczną za pomocą kamery Alexa 65 firmy ARRI, a Andrew Schulkind, starszy wiceprezes ds. przechwytywania i innowacji w Sphere Studios, był dyrektorem wykonawczym ds. treści Sphere. W sumie odwiedzili 26 krajów, korzystając z różnych kamer, przede wszystkim Big Sky.

Aronofsky odkrył, że przy dużym płótnie i wysokiej rozdzielczości, jaką można było wyświetlić, celem było stworzenie klatek pełnych szczegółów w scenach. „Próbowaliśmy kręcić zdjęcia w wielu jaskiniach, ponieważ wiedzieliśmy, że ludzie będą w stanie spojrzeć w górę i zobaczyć małe pająki pełzające nad jaskinią i wszelkie inne formy życia” – mówi reżyser. Jedno z tych stworzeń spotkało się z dużą reakcją, gdy skoczyło w stronę publiczności. „Zdecydowanie wiedziałem, że chcę robić zbliżenia, ponieważ prezentowanie ich widzom w rozdzielczości 18K przy takim poziomie szczegółowości byłoby czymś, czego nikt wcześniej nie widział”. W tym celu zrekrutowali zespół fotografów historii naturalnej.

Inne bohaterskie ujęcie przedstawia żyrafy, w tym jedną, która wydaje się przechylać piłkę w stronę publiczności. „Interesujące jest to, że przód kamery Big Sky Camera to duży kawałek szkła. Jest więc dużo odbić. Żyrafa w rzeczywistości myśli, że widzi żyrafę, ale są zdezorientowani i wracają, żeby sprawdzić. co widzieli” – mówi Aronofsky. „Odeszliśmy, zostawiliśmy tam aparat i włączyliśmy go z pewnej odległości, aby zwierzęta czuły się komfortowo, kręcąc się wokół niego [shot] To był po prostu szczęśliwy zbieg okoliczności, który zdarza się, gdy masz wystarczająco dużo czasu i współpracujesz z najlepszymi fotografami historii naturalnej na świecie.

Na oszałamiającym materiale znalazł się także słoń spacerujący blisko publiczności, uchwycony przez fotografa historii naturalnej Grahama Bootha (który wcześniej pracował nad filmem Aronofsky’ego). Jedna dziwna skała) i Schulkinda. „Nie zdradzę kilku sztuczek, ale słoń miał właśnie nadepnąć na aparat warty milion dolarów” – przyznaje Aronofsky.

kupił Pocztówka Do Sfery (z miejscami stojącymi, Sfera może pomieścić do 20 000 osób, ale Pocztówka (przedstawienia (nie wszystkie miejsca są wykorzystane)) wiążą się również z napiętym harmonogramem produkcji, który wiąże się z dużą dozą inwencji, w tym opracowaniem złożonych procesów produkcyjnych i postprodukcyjnych, a także nowymi technologiami i procesami do wszystkiego, od recenzowania pracy po przenoszenie ogromnych ilości danych spoza kamery i poprzez postprodukcję Aronofsky poinformował, że film zawierał ogromną ilość danych, sięgającą pół petabajta.

Oppenheimera Do montażu filmu zatrudniono montażystkę Jennifer Lammy, którą wykonała firma Avid Media Composer. Nowo opracowane oprogramowanie do rzeczywistości wirtualnej umożliwiło jej przeglądanie cięć w czymś, co wyglądało na Sferę (przetestowano także cięcia w ćwierćwymiarowej Big Dome w Sphere Studios w Burbank). Efekty wizualne projektu zapewniły sztuczne światło, magia i sfera cyfrowa.

Jednak ostatecznie Aronofsky, Lame i zespół mogli obejrzeć film w rzeczywistym miejscu Sphere dopiero na początku września, co stanowiło jeszcze większe wyzwanie dla postprodukcji.

Kolorowanie zdjęć ze sklepu Tim Stepan (Aronofsky’s Wieloryb) oceniał film, a wieloletni współpracownik reżysera, Craig Hennigan, pełnił funkcję nadzorującego montażysty dźwięku, projektanta i miksera ponownych nagrań. „Tim naprawdę musiał wymyślić, jak określić czas tych obrazów. Nikt wcześniej nie mierzył czasu obrazu 18K” – mówi Aronofsky. „To samo z dźwiękiem. Ponieważ obraz ma 270 stopni, chcesz, aby dźwięki były we właściwym miejscu. Ale tak naprawdę nie możesz tego zmiksować na zwykłym ekranie filmowym, ponieważ nie wiesz dokładnie, dokąd to zmierza. Więc w pewnym sensie zgadliśmy i daliśmy z siebie wszystko, a potem dotarliśmy do samej Sfery i tamtejszy zespół MSG wymyślił, jak moglibyśmy wykorzystać ten duży ekran do miksowania filmu.

W przypadku Stepana zespół zainstalował system gradacji kolorów Baselight w pomieszczeniu w Sferze, aby mógł pracować w rzeczywistym środowisku. (Twórca Baselight, Filmlight, napisał nowe oprogramowanie do obsługi treści Sphere.) W międzyczasie Hennigan zaczął tworzyć miks Dolby Atmos i od tego zaczął pracę.

Schulkind, który pracuje w Sphere od prawie czterech lat i odegrał kluczową rolę w opracowywaniu kamery Big Sky i organizacji pracy dla filmowców, wspomina pracę we wrześniu w siedzibie firmy w Las Vegas. Każdego ranka mieli kilka godzin na sprawdzenie montażu, synchronizacji kolorów i dźwięku, a następnie codziennie pracowali do północy, podczas gdy U2 ćwiczył, a ekipa dopracowywała ostatnie poprawki na planie.

Obejmowało to również testowanie i przygotowanie końcowych elementów, takich jak efekty wiatru dochodzącego z przodu przestrzeni. „Potrzeba około 30 sekund, aby wiatr uderzył w człowieka, więc musieliśmy określić czas, w jaki sposób wiatr dotrze do pierwszego i tylnego rzędu” – wyjaśnia. „Umieszczają na górze plastikowe kubki z dekoracjami, abyśmy mogli śledzić, kiedy ktoś uzyskuje dostęp do różnych obszarów [wind]. …To był trudny miesiąc.