Człowiek, który utrzymuje muzykę rockową od lat, mając nadzieję, że to złoto. Okazuje się, że ma znacznie większą wartość: ScienceAlert

W 2015 roku David Hall prowadził wykopaliska w Maryborough Provincial Park niedaleko Melbourne w Australii.

Uzbrojony w wykrywacz metalu odkrywa coś nieznanego – bardzo ciężki czerwonawy kamień spoczywający w żółtej glinie.

Zabrał go do domu i próbował wszystkiego, aby go otworzyć, upewniając się, że w skale jest samorodek złota – w końcu Maryborough znajduje się w regionie Goldfields, gdzie australijska gorączka złota osiągnęła szczyt w XIX wieku.

Aby złamać swoje odkrycie, Hall eksperymentował z piłą do kamienia, szlifierką kątową, wiertłem, a nawet zanurzył przedmiot w kwasie. Jednak nawet młot kowalski nie mógł zrobić pęknięcia. To dlatego, że to, co tak bardzo próbował otworzyć, nie było samorodkiem złota.

Jak odkryto po latach, był to rzadki meteoryt.

Dermot Henry, geolog z Melbourne Museum, „miał wyrzeźbiony, zanurzony wygląd” Powiedzieć Sydney Morning Herald w 2019 roku

„Tworzy się, gdy przechodzi przez atmosferę, topi się z zewnątrz, a atmosfera ją rzeźbi”.

Nie mogąc otworzyć „skały”, ale nadal zaintrygowany, Hall zabrał bryłkę do Muzeum Melbourne w celu identyfikacji.

„Obejrzałem wiele skał, które ludzie uważają za meteoryty” – powiedział Henry w Channel 10 News.

Rzeczywiście, po 37 latach pracy w muzeum i zbadaniu tysięcy skał, Henry powiedział, że tylko dwa eksponaty okazały się prawdziwymi meteorytami.

To był jeden z dwóch.

Meteoryt Maryborough wycięty z bloku. (Muzeum Melbourne)

„Jeśli zobaczysz taki kamień na ziemi i podniesiesz go, nie powinien on być bardzo ciężki”, geolog z Melbourne Museum, Bill Birch, wyjaśnił Sydney Morning Herald.

Naukowcy opublikowali artykuł naukowy opisujący meteoryt sprzed 4,6 miliarda lat, który nazwali Maryborough na cześć miasta w pobliżu miejsca, w którym został znaleziony.

Waży 17 kilogramów (37,5 funta), a po użyciu diamentowej piły do ​​przecięcia małego kawałka naukowcy odkryli, że jego skład ma wysoką zawartość żelaza, dzięki czemu Normalny chondryt H5.

Po otwarciu można również zobaczyć znajdujące się w nim maleńkie krystaliczne kropelki minerałów metalicznych, które są nazywane chondrocyty;.

„Meteoryty zapewniają najtańszą formę eksploracji kosmosu. Przenoszą nas w przeszłość, dostarczając wskazówek na temat wieku, powstania i chemii naszego Układu Słonecznego (w tym Ziemi)” powiedział Henryk.

Niektóre dają wgląd w głąb wnętrza naszej planety.W niektórych meteorytach znajduje się „gwiezdny pył” starszy niż nasz Układ Słoneczny, pokazujący nam, jak gwiazdy tworzą się i ewoluują, tworząc elementy układu okresowego pierwiastków.

„Inne rzadkie meteoryty zawierają cząsteczki organiczne, takie jak aminokwasy; budulec życia”.

Płyta wycięta z meteorytu Maryborough. (Brzoza i in., PRSV, 2019)

Chociaż badacze nie wiedzą jeszcze, skąd pochodzi meteoryt i jak długo przebywa na Ziemi, mają pewne domysły.

Nasz Układ Słoneczny był kiedyś wirującym kopcem pyłu i skał chondrytowych. W końcu grawitacja połączyła większość tego materiału, tworząc planety, ale większość resztek skończyła w nieporęcznej formie asteroida Pas.

„Ten konkretny meteoryt najprawdopodobniej pochodzi z pasa asteroid pomiędzy nimi Mars i Jowisz„Został wypchnięty przez kilka asteroid, które zderzyły się ze sobą, a potem pewnego dnia uderzył w Ziemię” – powiedział Henry w Channel 10 News.

Datowanie metodą węglową wskazuje, że meteoryt znajdował się na Ziemi w wieku od 100 do 1000 lat, a między 1889 a 1951 rokiem zaobserwowano wiele meteorytów, które mogą odpowiadać jego przybyciu na naszą planetę.

Naukowcy przekonują, że meteoryt z Maryborough jest znacznie rzadszy niż złoto, co czyni go o wiele cenniejszym dla nauki. Jest to jeden z zaledwie 17 meteorytów, jakie kiedykolwiek zarejestrowano w australijskim stanie Wiktoria, i jest drugim co do wielkości masywem chrzęstnym, po masywnym 55-kilogramowym okazie zidentyfikowanym w 2003 roku.

„To 17. meteoryt znaleziony w Victorii, podczas gdy znaleziono tysiące samorodków złota” – powiedział Henry w Channel 10 News.

„Biorąc pod uwagę łańcuch wydarzeń, można powiedzieć, że to astronomiczne, że w ogóle został odkryty”.

To nie pierwszy meteoryt, któremu zajęło kilka lat, aby dostać się do muzeum. W szczególnie zdumiewającej historii omówionej w ScienceAlert w 2018 roku, jedna kosmiczna skała potrzebowała 80 lat, dwóch właścicieli i objazdu, zanim ostatecznie ujawniono, czym jest.

To prawdopodobnie równie dobry moment, jak każdy inny, aby sprawdzić, czy na swoim podwórku nie ma kamieni, które są ciężkie i trudne do rozbicia – być może siedzisz na metaforycznej kopalni złota.

Badanie zostało opublikowane w Postępowanie Royal Society of Victoria.

Wersja tego artykułu została pierwotnie opublikowana w lipcu 2019 r.