COP27 oferuje przełom w funduszu klimatycznym kosztem postępów w emisjach

SHARM EL SHEIKH, Egipt (20 listopada) (Reuters) – Kraje zakończyły w niedzielę tegoroczny szczyt klimatyczny ONZ z trudem wywalczonym porozumieniem w sprawie utworzenia funduszu pomocy biednym krajom dotkniętym katastrofami klimatycznymi, mimo że wielu ubolewało nad jego brakiem ambicji. w radzeniu sobie z emisjami, które je powodują.

Porozumienie zostało powszechnie okrzyknięte zwycięstwem w odpowiedzi na niszczycielski wpływ, jaki globalne ocieplenie już wywiera na kraje wrażliwe. Jednak wiele krajów stwierdziło, że odczuwa presję, aby zrezygnować z bardziej rygorystycznych zobowiązań ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5 stopnia Celsjusza w celu wdrożenia historycznego porozumienia w sprawie Funduszu Strat i Szkód.

Delegaci — wyczerpani całonocnymi negocjacjami — nie zgłosili sprzeciwu, ponieważ Sameh Shoukry, prezydent COP 27 w Egipcie, przejrzał ostatnie punkty porządku obrad i przypieczętował porozumienie.

Chociaż nie było porozumienia w sprawie silniejszego zobowiązania do osiągnięcia celu 1,5°C określonego w porozumieniu paryskim z 2015 r., „poszliśmy na to, co było tutaj porozumieniem, ponieważ chcemy stanąć po stronie najbardziej narażonych” – powiedziała niemiecka minister ds. klimatu Jennifer Morgan, wyraźnie wstrząśnięty, Reuters.

Zapytana przez Reuters, czy w przypadku porozumienia zagrożony jest silniejszy, ambitny cel antyklimatyczny, główny negocjator klimatyczny Meksyku, Camila Zepeda, podsumowała nastroje wśród zmęczonych negocjatorów.

„Prawdopodobnie. Wygrywasz, kiedy możesz”.

Straty i szkody

Transakcja dotycząca funduszu strat i szkód oznaczała dyplomatyczny zamach stanu dla małych wysp i innych słabych krajów w zdobyciu 27-narodowej Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, które od dawna opierały się pomysłowi z obawy, że taki fundusz zostanie otwarty dla prawa . odpowiedzialność za historyczne emisje.

Obawy te zostały złagodzone przez sformułowanie w umowie wzywające do pozyskiwania pieniędzy z różnych istniejących źródeł, w tym instytucji finansowych, zamiast polegania na bogatych krajach w zakresie płatności.

Wysłanniczka ds. klimatu z Wysp Marshalla powiedziała, że ​​jest „wyczerpana”, ale zadowolona z aprobaty funduszu. „Wiele osób mówiło nam przez cały ten tydzień, że tego nie dostaniemy” – powiedziała Cathy Gitnell-Kijner. „Cieszą się, że się mylili”.

Ale prawdopodobnie minie kilka lat, zanim fundusz zostanie utworzony, a umowa określa jedynie mapę drogową rozwiązywania utrzymujących się pytań, w tym kto będzie nadzorował zabawę, w jaki sposób pieniądze zostaną rozdzielone – i komu.

Specjalny wysłannik USA ds. klimatu John Kerry, który nie uczestniczył osobiście w weekendowych negocjacjach po pozytywnym wyniku testu na obecność wirusa COVID-19, w niedzielę z zadowoleniem przyjął porozumienie „w celu wprowadzenia ustaleń w celu reagowania na niszczycielski wpływ zmiany klimatu na wrażliwe społeczności” dookoła świata.”

W oświadczeniu powiedział, że będzie nadal naciskał na dużych emitentów, takich jak Chiny, aby „znacząco przyspieszyli swoje ambicje”, aby utrzymać cel 1,5 ° C przy życiu.

Gaz z paliw kopalnych

Cena zapłacona za porozumienie w sprawie Funduszu Strat i Szkód była najbardziej dobitna w języku dotyczącym ograniczania emisji i zmniejszania wykorzystania zanieczyszczających paliw kopalnych – określanych w żargonie negocjacji klimatycznych ONZ jako „łagodzenie”.

Zeszłoroczny szczyt COP26 w Glasgow w Szkocji koncentrował się na kwestii utrzymania celu 1,5°C przy życiu – a naukowcy ostrzegali, że ocieplenie powyżej tego progu spowoduje spiralę zmian klimatu do skrajności.

Kraje zostały następnie poproszone o aktualizację swoich krajowych celów klimatycznych przed tegorocznym szczytem w Egipcie. Zrobiła to tylko ułamek z prawie 200 partii.

Chwaląc porozumienie w sprawie strat i szkód, wiele krajów potępiło niepowodzenie COP27 w dążeniu do dalszego łagodzenia zmian klimatycznych i powiedziało, że niektóre kraje próbują wycofać się ze zobowiązań podjętych w pakcie klimatycznym z Glasgow.

„Musieliśmy nieustępliwie walczyć o utrzymanie linii Glasgow” – powiedział na szczycie Alok Sharma, architekt umowy z Glasgow.

Wymienił szereg środków pobudzających ambicje, które wstrzymały negocjacje w sprawie ostatecznego porozumienia COP27 w Egipcie: „Emisje osiągnęły szczyt przed 2025 r., jak mówi nam nauka, jest to konieczne? Nie w tym tekście. Wyraźna kontynuacja wycofywania węgla? Nie w tym tekście. Wyraźne zobowiązanie do wycofania wszystkich paliw kopalnych? Nie w tym tekście”.

Jeśli chodzi o paliwa kopalne, tekst porozumienia COP27 w dużej mierze powtarza sformułowania z Glasgow, wzywając strony do przyspieszenia „wysiłków na rzecz nieustannego wycofywania energii węglowej i wycofywania nieefektywnych dotacji do paliw kopalnych”.

Wysiłki mające na celu włączenie zobowiązania do wycofania lub przynajmniej wyeliminowania wszystkich paliw kopalnych zostały udaremnione.

Oddzielna umowa „programu prac łagodzących”, zatwierdzona w niedzielę, zawierała kilka postanowień, co do których niektóre strony, w tym Unia Europejska, czuły słabe zaangażowanie w bardziej ambitne cele redukcji emisji.

Krytycy wskazali na sekcję, która według nich podważyła zobowiązanie Glasgow do regularnego odnawiania celów w zakresie emisji – z językiem mówiącym, że program prac „nie wymusi nowych celów ani celów”. W innym punkcie porozumienia COP27 porzucono ideę celowego corocznego odnawiania na rzecz powrotu do dłuższego pięcioletniego cyklu przewidzianego w Pakcie Paryskim.

Niemiecka minister spraw zagranicznych Analina Berbock powiedziała: „To bardzo rozczarowujące, że późne kroki w zakresie łagodzenia skutków i wycofywania się z kopalnych źródeł energii są hamowane przez dużą liczbę emitentów gazu i producentów ropy”.

Umowa zawierała również odniesienie do „energii niskoemisyjnej”, co wzbudziło wśród niektórych obawy, że otwiera drzwi do zwiększonego wykorzystania gazu ziemnego – paliwa kopalnego, które emituje zarówno dwutlenek węgla, jak i metan.

„Nie do końca zrywa z Glasgow, ale wcale nie budzi ambicji” – powiedział dziennikarzom norweski minister ds. klimatu Espen Barth Eide.

Minister klimatu Malediwów, które stoją w obliczu przyszłej powodzi spowodowanej wzrostem poziomu mórz spowodowanym klimatem, ubolewał nad brakiem ambicji w zakresie redukcji emisji.

„Jestem świadomy postępów, jakie poczyniliśmy na COP 27” w odniesieniu do Funduszu Strat i Szkód, powiedział Aminat Shona na posiedzeniu plenarnym. Ale „nie udało nam się złagodzić… Musimy zapewnić, że zwiększymy nasze ambicje osiągnięcia szczytowych emisji do 2025 r. Musimy wycofać paliwa kopalne”.

Dodatkowe raporty autorstwa Valerie Volcovici, Dominica Evansa i Williama Jamesa; Napisane przez Katie Daigle

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.