Bryson DeChambeau wygrywa kolejny US Open po sprzęgle

PINEHURST, Karolina Północna (AP) – Bryson DeCambeau, tym razem zastępując swój 55-stopniowy kij do piasku trofeum US Open w Pinehurst nr 2 Wspiął się do najsłynniejszego bunkra w 2 i wypełnił sztućce ziarenkami piasku. Najlepsze ujęcie w jego życiu.

Rory’ego McIlroya Chciał chować głowę w piasek.

W niedzielę zdobył swój drugi tytuł US Open dzięki pchnięciu w górę i w dół z 55 jardów w bunkier – jednym z najcięższych uderzeń w golfie – po czym zapewnił sobie kolejny niezapomniany finisz w Pinehurst i świętował tak, jak jego bohater Payne. Stuart odniósł sukces w 1999 roku.

– Tam jest Payne, dzieciaku! DeChambeau wrzasnął, uderzając na 18. greenie.

To nie tak, że DeChambeau wygrał Winged Foot w 2020 roku, kiedy nie było fanów i nie było dramatów. Napięcie było duże i ostatecznie zakończyło się trzema krótkimi puttami.

McIlroy, który w rundzie finałowej wydawał się pewien, że zakończy 10 lat bez tytułu majora, miał jednorazową przewagę, dopóki nie trafił na 30-calowy par putt na 16. dołku. Obejmując prowadzenie 18. rundy, mając za sobą DeChambeau w ostatniej grupie, McIlroy nie osiągnął par. 4 metry od środka.

Przyglądał się sytuacji w sali strzeleckiej, spodziewając się dwudołkowej dogrywki, a DeChampeau, jak to miało miejsce przez cały dzień, wpakował się w kłopoty od gry na tee. Ale wtedy DeChambeau dostarczył magiczny moment, strzelając do bunkra na wysokość 4 stóp Spójrz, postaw Dla 1-powyżej 71.

„Ten bunkier był strzałem w moje życie” – powiedział DeChambeau.

Kilka minut później McIlroy był już w swoim samochodzie, koła obracały się na żwirze i bez komentarza opuścił Pinehurst. Niewiele do powiedzenia. To jest dziurkacz.

„Choć dla niektórych jest to bolesne, dla mnie jest to bolesne na PGA” – powiedział DeChampeau, który miesiąc temu wykonał dramatycznego birdie na 18. dołku w Valhalla. Xander Schauffele dopasował go do birdie i wygrał PGA Championship.

„Naprawdę mi się podobało” – powiedział DeChambeau. „Kiedy skręciłem za róg i zobaczyłem parę wracającą, powiedziałem: „Nie, nie pozwolę na to.” Muszę się skupić na wymyśleniu, jak to zrobić.

Wierny swojej formie jednego z najwspanialszych artystów golfa, dał niezłe widowisko.

„Bar put” nie jest tak długi i trzymający w napięciu jak Stewart z 1999 roku. Każdy szczegół uroczystości. DeChambeau wielokrotnie machał tymi potężnymi ramionami, krzycząc w stronę błękitnego nieba, zwracając się we wszystkich kierunkach w stronę galerii, która wiwatowała go przez cały tydzień.

Choć turniej US Open zostanie zapamiętany ze względu na spektakularne uderzenie DeCambe w bunkier, McIlroy odegrał w nim dużą rolę. Nie spudłował putt przy 4 poniżej i rozegrał 69 dołków na gładkim, kopułowym greenie Donalda Rossa. Później w US Open bogeyował dwa z trzech ostatnich dołków, uzyskując 69.

McIlroy wyglądał na zwycięzcę. Na turnie wykonał birdie na czterech z pięciu dołków. Był uosobieniem chłodu, przeciwieństwem żywiołowości DeChambeya. Gdy pieśni stały się głośniejsze, pewnie podszedł do 14. tee z dwupunktową przewagą.

„Ror-EE! Ror-ee!”

DeChambeau mógł ich usłyszeć i uderzył 3-woodem na osiągalnym par 4 13-tym – tee przesunęły się o 316 jardów – na środek greenu, aby zamknąć birdie.

McIlroy wziął bogeya zza 15. greenu, ale utrzymał jednego z przodu, gdy DiZambo, grający w grupie za nim, 15-tego nie trafił w swój pierwszy trzy putt w tygodniu z wysokości 4 stóp.

To tutaj US Open oznaczało katastrofę dla McIlroya.

Nie trafił 30-calowego par putta Wróć do remisu na 16. dołku. Na 18. dołku uderzenie z tee McIlroya wylądowało za krzakiem trawy drucianej. Uderzył nisko w green i pięknie rzucił na wysokość 4 stóp. I znowu chybił.

DeChambeau do samego końca trzymał fanów w napięciu. Skręcił w okropne kłamstwo po lewej stronie, drzewo w zamachu do tyłu i korzeń przed piłeczką golfową. Jedyne, co mu się udało, to skierować go w stronę greenu, a on wtoczył się w prawy przedni bunkier.

„To jedno z najgorszych miejsc, w jakich mogłem być” – powiedział DeChambeau. Ale jego pomocnik, Greg Bodine, upraszczał sprawę.

„G-Bo właśnie powiedział: «Bryson, podnieś i opuść. To wszystko, co musisz zrobić. Robiłeś to już wiele razy. Widziałem kilka szalonych strzałów od ciebie z odległości 50 metrów od bunkra»” – stwierdził DeChambeau.

Podczas ceremonii wręczenia trofeów ujęcie zostało odtworzone na ekranie wideo.

„Nadal nie mogę w to uwierzyć” – powiedział DeChambeau.

Odkąd McIlroy wygrał US Open w Kongresie w 2011 roku, zdobył w mistrzostwach siedem punktów na 10 – ponad 100 lat, odkąd komukolwiek poszło lepiej bez powrotu do domu z trofeum.

DeCambeau został drugim po Brooksie Koepce golfistą LIV, który wygrał turniej major podczas zeszłorocznych mistrzostw PGA Championship.

Zdjęcie przedstawiające słynną pozę Stewarta wisiało na przypince 18 stycznia, a DeCambeau podczas prezentacji trofeum nosił płaski kapelusz inspirowany Stewartem, który później zastąpił go kapeluszem „Crushers” firmy LIV.

Skończył z wynikiem 6 poniżej 274.

Patricka Cantleya Wspinał się po tej walce przez całe popołudnie, nie mogąc oddać puttów na czas, a jego szanse się skończyły, dopóki na 16. dołku nie trafił w uderzenie par z wysokości 2,7 metra. Skończył z wynikiem 70 i był trzeci z Tonym Finą, który nie miał szans na wygraną z niedzielnym najlepszym wynikiem 67.

To nie ten sam DeCambeau, który stał się postacią polaryzującą – cel wrzasku za powolną grę i jego Brooks sprzeczał się z Koepką. Na wydmach Północnej Karoliny tysiące ludzi było u jego boku. Podczas swojej trasy rozdawał autografy, nawiązał kontakt z fanami i dał piekielne show.

Kiedy było po wszystkim, spojrzał na piętrowe trybuny otaczające 18. green i tysiące otaczających 18. green i zaprosił ich na swoje przyjęcie.

„Chcę was wszystkich w jakiś sposób” – powiedział, wskazując ich we wszystkich kierunkach – „i chcę, żebyście dotknęli tego kielicha, ponieważ chcę, żebyście doświadczyli tego, co ja czuję. Byliście częścią tej podróży w tym tygodniu na imprezę.” W takim razie chcę, żebyś był tego częścią.

DeChambeau nie jest bez skazy. Trafił zaledwie pięć torów, najmniej w rundzie finałowej mistrza US Open od czasu Angela Cabrery w Oakmont w 2007 roku. 12-tego nie udało mu się wydostać z kłopotów, przez co stracił dwa strzały do ​​tyłu. W najgorszym wypadku o włos nie trafił swojego pierwszego trzech puttów w tygodniu.

Ale w końcu dwukrotny mistrz US Open pokazał swój talent.

„Najbardziej imponujące w przypadku Brysona jest to, że nie uderza piłki zbyt daleko. Wszyscy o tym wiedzą” – powiedział Mathieu Pavon, który grał z DeChambeau. Strzelił 71 i zajął piąte miejsce. „Byłem zaskoczony jakością krótkiej gry w 18. To był mistrzowski wykład”.

___

AP Golf: https://apnews.com/hub/golf