30 grudnia, 2024

Świat Biotworzyw

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej

Argumenty końcowe procesu Trumpa w sprawie oszustwa cywilnego

Argumenty końcowe procesu Trumpa w sprawie oszustwa cywilnego
11 stycznia 2024 r. w Nowym Jorku były prezydent Donald Trump zasiada przed Sądem Najwyższym stanu Nowy Jork podczas procesu o oszustwo cywilne.
11 stycznia 2024 r. w Nowym Jorku były prezydent Donald Trump zasiada przed Sądem Najwyższym stanu Nowy Jork podczas procesu o oszustwo cywilne. Michał M. Obrazy Santiago/Getty’ego

Sędzia Arthur Engron przerwał adwokatowi Trumpa, Chrisowi Kissowi, w kilku momentach podczas czwartkowych przemówień końcowych.

Kiss powtórzył, że zespół prokuratora generalnego Nowego Jorku nie kwestionował zeznań kilku kluczowych świadków obrony Trumpa, w tym dwóch ekspertów ds. bezpieczeństwa, którzy stwierdzili, że Mar-a-Lago jest zaniżone i może służyć jako prywatna rezydencja.

Engoron powstrzymał się od przyznania Kiss, przyznając jednocześnie, że zeznania nie zostały obalone, mówiąc: „Nie sądzę, że powinienem był przyjąć zeznania, nawet jeśli nie zostały odrzucone i uznane za wiarygodne”.

Sędzia ponownie przerwał adwokatowi Trumpa, aby sprostować, czy 2 miliardy dolarów były „istotne” czy znaczące w sprawie.

Kiss argumentował – podobnie jak podczas procesu – że Deutsche Bank pożyczył Trumpowi miliony dolarów po niezależnym sprawdzeniu majątku netto Trumpa, który sam podał. Bank w pewnym momencie oszacował jego majątek netto na 2 miliardy dolarów, ale nie znalazł to uzasadnienia. Dla banku nie jest to istotne, więc w tym przypadku nie powinno mieć znaczenia – argumentował Kiss.

„To nie jest logiczne” – stwierdził sędzia.

Standardem materialności jest to, czy jest ona istotna dla przeciętnego człowieka, powiedział Nkoron.

„Pozwól, że cię zapytam, czy masz na myśli standard obiektywny czy subiektywny?” Engron zapytał Kissa.

Kiss stwierdził, że jest to subiektywne stwierdzenie i powołał się na zeznania profesora rachunkowości Eli Barto z Uniwersytetu Nowojorskiego, który stwierdził, że w sprawozdaniach finansowych Trumpa nie było żadnych nieprawidłowości.

„Nie bardzo wierzę panu Pardo” – odpowiedział Engoron.

„Wiesz, myślę, że to niesprawiedliwe” – powiedział Kiss. „Nie przejmują się różnicą 2 miliardów dolarów” – powiedział Kise o Deutsche Bank, dodając, że bank udzielił Trumpowi pożyczek na podstawie ich własnych skorygowanych wartości.

„Musimy spojrzeć na to przez pryzmat banku” – powiedział Kiss.

„Banku. Nie banku. Nie zgadzamy się” – odpowiedział Ngoron.

Debata trwała nadal w związku z argumentem Kise’a przeciwko ponoszeniu przez Trumpa odpowiedzialności za „niewłaściwe zyski” ze zbycia spółki lub oprocentowania jego kredytów w Deutsche Bank.

„Czy uważasz, że wady powinny wyrządzać szkodę osobom trzecim?” – zapytał Enkoron.

„Musi nastąpić naruszenie ich praw” – stwierdził Kiss. „W tym przypadku prezydent musi uzyskać coś, czego nie dostał od Deutsche Bank”.