Luka Doncić przełamał Wilki. Potem wyrwał im serca.

Gwiazda Dallas Mavericks zakończyła drugi mecz bezkompromisowym zwycięzcą. Ale wygrywał każdą przepustkę, jazdę i przeczytanie, które miały miejsce wcześniej.

• Przez
  
  Roba Mahoneya
  

• W tym dniu 25 maja 2024 o 11:55

Ciekawe, że Luka Doncic wie, kiedy pokonał Wilki. Kiedy Jaden McDaniels dał się zasłonić w ostatnich sekundach, Rudy Gobert mógł samodzielnie kontrolować Doncica. „Przeszedł świetną przemianę w Rudym” – powiedział Kyrie Irving. „Wiem Dokładnie O czym myślał.” A może Danzig wiedział, że to koniec, kiedy uderzył cienistego Goberta po swojej lewej stronie. Cofając się w Luke 3, zawsze skręcał w lewo – popisowe zagranie, które aż do piątkowego wieczoru zapewniało mu bramkę Największy strzał w jego karierze.

Zanim Gobert wyszedł na spotkanie z Donczykiem na obrzeżach, Luka miał już tego wieczoru trzy trójki w tył. Sprzedał więc Rudy’emu jeszcze jednego, chwilowo przyćmiewając tytuł Defensywnego Gracza Roku. „Kiedy tańczy z Gobertem, widać, jak się cofa” – powiedział główny trener Mavericks Jason Kidd. Nie w kierunku, którego oczekiwał Gobert. Może o to właśnie chodzi – jeśli Gobert wyjdzie na prowadzenie, jest już przegrany. Doncić mocno wkroczył w pole karne, zmuszając Goberta do gorączkowego powrotu do zdrowia.

To musiał być ten moment. Albo Luka nie był pewien, dopóki piłka nie opuściła jego palców w składzie i na bramce w najważniejszym momencie jego kariery w NBA. Derek Lively, który pokazywał mecz, aby ustawić niedopasowanie dla Gdańska, powiedział, że na podstawie tego, jak wyląduje, zawsze może stwierdzić, czy Luka spadnie. Jeśli Doncic upadnie na jedną nogę, strzał będzie tak dobry, jak to tylko możliwe. „Widziałam, jak rośnie” – powiedziała Lively. „Widziałem, jak wylądował. Pod sobą warknął, więc wiedziałem, że było dobrze. I chłopcze, czy to było:

Mimo to Doncic nie mógł być do końca pewien, czy jego strzał przejdzie przez siatkę, dopóki nie zostanie uznany, co zakończyło się ogromnym powrotem i zapewniło Dallas zwycięstwo 109-108 i prowadzenie w serii 2-0. Jednak gdy strzał padł, Target Center zapadła cisza, a Danzig upewnił się, że Gobert i wszyscy obecni wiedzieli, że kapitan obrony Minnesoty okazał szacunek. Nie mogę go chronić. „Tego nie powiedziałem” – powiedział Dancic, po czym uśmiechnął się krzywo. „Mówiłem po słoweńsku”. Bez względu na język, jest to uczucie, które Danzig podziela z Gobertem Zanim– Echo tego, jak Luka kiedyś tak bardzo zawstydził Jazz w fazie play-off, że Utah wysadziło skład w powietrze i sprzedało Goberta Timberwolves.

Pojedynek z Gobertem zawsze mu odpowiada. Strzał zmieniający sezon po sezonie i coś na tyle wyjątkowego, że wniesie dodatkową przewagę w dalszych trudnościach. Relacje koszykarskie francusko-słoweńskie W trakcie. „Ale nawet to” – stwierdziła Lively. „KTO NIE Czy musi odejść?” Wydaje się, że żaden zawodnik koszykówki nie lubi tak dużych niepowodzeń jak Luka. To jego najbardziej bezwzględna cecha; każdy mierzący 7 stóp zawodnik występujący przeciwko Mavs musi pogodzić się z faktem, że będzie wyciągnięty z boiska Luka może zniszczyć wszelkie niedopasowania w lidze. Potrafi kreować te niedopasowania bardziej konsekwentnie niż jakikolwiek inny rozgrywający, a potrzeba niewiarygodnie wyrafinowanego strzelca, aby stworzyć przestrzeń, którą stworzył w meczu z Gobertem, ale w przypadku Goberta potrzeba było czegoś zupełnie innego. Mavs wygra to spotkanie w pierwszej kolejności.

Zanim Luca podejmie decyzję o drugiej grze, cofając się, decyduje, w jaki sposób będzie ona rozgrywana. Ustalił warunki współpracy. Wybrał, które wilki chciał w akcji i wezwał je do przodu. Oczami sprzedał program pomocy Minnesocie, po czym przesyłał w ciemno Lively i Danielowi Gaffordowi, aby uzyskać łatwe wyniki. Zamiana przeciwko Luce była skazana na porażkę, ale Wilki i tak to zrobiły po ostatnim posiadaniu, ponieważ wymagała tego gra Luki. Oddanie trójki na koniec było całkowitą katastrofą, błędem, który skrócił sezon Minnesoty. Jednak elitarny obrońca i elitarna obrona drużyny popełniły tego rodzaju błąd, ponieważ nie mogli pozwolić Donczykowi (który zakończył z 32 punktami, 13 asystami i 10 zbiórkami) rozwalić ich tak, jak to robił przez całą drugą połowę. .

„Niektórzy z najlepszych strzelców meczu lub najgroźniejsi w ofensywie mogli grać w międzyczasie” – powiedział Irving. „Umieją grać dla innych. A kiedy wymyślą, jak ulepszyć swoich kolegów z drużyny, stają się naprawdę wielcy.

Historia zapamięta tę porażkę, ale gdy próbowały ją obronić, Wilki przypomniały sobie doskonałe odczyty, nieuchwytne podania i załamanie podstawowych zasad obrony. „Myślałem [Luka] „Ustawił go, gdy raz za razem uderzał w farbę” – mówi Kidd. „Rudy musi to uszanować”. Tuż przed zwycięzcą meczu Luki Gobert wykonał podobną zmianę w meczu z Donczykiem, przesuwając się na lewą stronę, aby cofnąć się o krok. . I I zadziałało– Luca reaguje, uderzając farbą, aby mocno wyblaknąć, co zwiększa szansę, że zrobi to ponownie. Uwięziony. Nie miało znaczenia, że ​​Doncić nawet nie oddał strzału aż do tego momentu w czwartej kwarcie; Wilki zobaczyły wszystko, co mógł zaprojektować i poczuły, że ich przewaga (kiedyś 18 punktów) traciła pod ich ciężarem. Anthony Edwards to rewelacyjny talent, radzący sobie w szybkiej i złożonej grze. Jednak Donczyk aktywnie zmienia tę rzeczywistość, aby dopasować ją do siebie.

Nie jest to jedyna różnica między tymi zespołami, ale jest zasadnicza. Dallas wygrało obecnie dwa pierwsze mecze finału Konferencji Zachodniej różnicą czterech punktów. Przewagi w fazie play-off są tak niewielkie, że w mniejszym stopniu zależą od heroicznych zachowań w kluczowych momentach, a bardziej od tego, jak konsekwentnie zespół może zapewnić sobie komfortową passę. Luke pomaga Mavs rozpocząć jak największą liczbę posiadań dzięki passie zwycięstw. Czasami jest to niedopasowanie, jak Doncić i Gobert. Często wystarczy zmienić kolejność czegoś tak prostego, jak odległość w Dallas lub kto dokładnie pojawia się na ekranie. Kiedy Luca prosi o wybór, czasami niemal zmienia swoje opcje, machając do kolegów z drużyny, co komplikuje grę, gestykulując do innych i zajmując pozycje. Nie zawsze wie, jak zakończy się sztuka, ale wie, jak powinna się rozpocząć.

„Nie zdecydowałem jeszcze, co chcę zobaczyć [for] przed meczem” – powiedział Danzig. „Widzę, co daje mi obrona”. To potwierdziło się w końcówce meczu, po wypróbowaniu wszystkich wariantów relacji z Minnesoty w ciągu 41 minut i klinicznej precyzji. „Powiedziałem dalej, D-Live. [screen] Stamtąd się tego dowiemy. Przez cały mecz położyli podwaliny pod ostateczny, ostateczny cios. Obrońca może wykonywać rzuty rożne lub przewrotki, ale zazwyczaj nie ma żadnego z nich, chyba że jest na tyle odważny, aby dokonać zmiany. Mecz zakończył się cofnięciem, ale w drugiej połowie mógł pozwolić sobie na kilka skromnych przejęć, gdyż podanie Luki zbyt mocno rozciągnęło Wilki i popchnęło ich do bardziej desperackich środków. Danczyk prawdopodobnie wie, że ma numer do Minnesoty. Prawdopodobnie wie to, co wszyscy już wiemy: żaden obrońca na boisku, wielokrotnie nagradzany czy inny, nie jest w stanie go powstrzymać.