23 listopada, 2024

Świat Biotworzyw

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej

Naukowcy nie potrafią wyjaśnić tajemniczej galaktyki

Naukowcy nie potrafią wyjaśnić tajemniczej galaktyki

Napisane przez April Ryder | opublikowany

Astronomowie odkryli we wszechświecie nową galaktykę karłowatą, której nie odkrywano od pokoleń ze względu na jej dziwny skład i słaby wygląd. Mała galaktyka została nazwana Nube (lub „chmura” po hiszpańsku).

W zasięgu astronomów galaktyka karłowata jest prawie niewidoczna i nie można jej wytłumaczyć obecnym zrozumieniem wszechświata. W rzeczywistości jest tak słaba, że ​​badaczom nie udało się jeszcze określić dokładnego położenia galaktyki.

Nowo odkrytą galaktykę karłowatą opisano w badaniu opublikowanym w styczniu 2024 r. jako „rozproszoną” masę, co oznacza, że ​​gwiazdy tworzące gromadę są tak szeroko rozproszone, że galaktyka prawie w ogóle nie emituje światła.

Dotychczasowe naukowe zrozumienie budowy galaktyk mówiło, że w centrum galaktyki powinno występować większe stężenie światła, które powinno zanikać w miarę oddalania się od centrum.

W zasięgu astronomów galaktyka karłowata jest prawie niewidoczna i nie można jej wytłumaczyć obecnym zrozumieniem wszechświata.

W środku formacji musi znajdować się jasne ciało niebieskie, które zapewnia grawitację niezbędną do utrzymania galaktyki w całości, co może wyjaśniać, dlaczego Nube jest 10 razy szersze, niż „powinno” być według nauki. Galaktyka karłowata jest również 10 razy ciemniejsza, niż można by się spodziewać po galaktyce tej wielkości.

„Przy naszej obecnej wiedzy nie rozumiemy, jak mogła istnieć galaktyka o tak ekstremalnych właściwościach” – powiedziała główna astrofizyczka badania, Mireya Montes. Mireia Montes dużą część swojego życia poświęciła badaniu wszechświata w Instytucie Astrofizyki na Wyspach Kanaryjskich.

Odkrycie nowej galaktyki karłowatej nastąpiło, gdy Montes i jej zespół ponownie analizowali niektóre stare dane zebrane przez Sloan Digital Sky Survey. Sloan Digital Sky Survey to bardzo szczegółowa astronomiczna baza danych naszego nocnego nieba.

W rzeczywistości jest tak słaba, że ​​badaczom nie udało się jeszcze określić dokładnego położenia galaktyki.

Przeglądając dane historyczne dostrzeżono pewną niespójność. Po bliższym przyjrzeniu się anomalii przez wielokolorowy teleskop obrazowy badacze byli w stanie definitywnie sklasyfikować anomalię jako galaktykę karłowatą, mimo że zaprzecza ona niektórym praktycznym zasadom ustalonym przez naukę astronomiczną.

READ  Wykrycie supermasywnej czarnej dziury o masie 30 miliardów kw. dzięki zjawisku załamania światła

Chociaż dokładnego położenia galaktyki karłowatej we wszechświecie nie można tak naprawdę określić ze względu na jej słaby wygląd, badacze zebrali wystarczająco dużo informacji, aby potwierdzić, że anomalia może znajdować się około 300 milionów lat świetlnych od Drogi Mlecznej, która jest około jednej trzeciej wielkości Galaktyki nasza galaktyka. galaktyka.

Obserwując strukturę Nobby'ego, naukowcy nie są w stanie jednoznacznie wyjaśnić, w jaki sposób galaktyka karłowata jest spajona. Przy tak małej masie w centrum można by pomyśleć, że nie wygeneruje się wystarczającej grawitacji, aby utrzymać strukturę galaktyki, ale mimo to Nobby tam jest.

„Przy naszej obecnej wiedzy nie rozumiemy, jak mogła istnieć galaktyka o tak ekstremalnych właściwościach”.

Mireya Montes, główna astrofizyczka biorąca udział w badaniu

Astronomowie zwykle wyjaśniają anomalię grawitacyjną Nobi obecnością ciemnej materii. Ciemna materia to bardzo tajemniczy rodzaj materii, uważa się, że stanowi około 27 procent masy znanego wszechświata. Jednak obecne zrozumienie ciemnej materii sugeruje, że w galaktyce karłowatej nie ma jej wystarczającej ilości, aby wyjaśnić jej niezwykłe właściwości.

Jakakolwiek jest przyczyna dziwnych właściwości Nobby’ego, astronomowie poszukują obecnie większej liczby galaktyk karłowatych o podobnej strukturze. Znalezienie większej liczby galaktyk takich jak Nube pomoże poszerzyć obecną wiedzę i otworzyć nowe horyzonty dla przyszłości badań astronomicznych.

źródło: Astronomia i astrofizyka