Mimo wszystko Bijan Robinson może zostać zwycięzcą ligi

Przez większą część sezonu fantasy football Bijan Robinson był graczem, który rozczarowywał. Kojarzony jest z doprowadzającym do szału przewinieniem, kapryśnym trenerem i nieobliczalną rolą.

Nie można jednak zignorować szaleństwa Robinsona trwającego od 12. tygodnia. Zaczyna wyglądać jak zwycięzca ligi.

Robinson był dominującym graczem fantasy w niedzielę na początku okienka, rzucając w sumie 123 jardy i dwa przyłożenia w wygranym 24-15 meczu z Nowym Orleanem. Robinson miał jedno przyłożenie z ziemi, jedno w powietrzu i odniósł sukces w kilku ofensywnych setach w Atlancie. Czasami Sokoły były poniżej środka, czasami strzelały z karabinu lub pistoletu. Linia ofensywna popchnęła Nowy Orlean do przodu, a kiedy Robinson ma wystarczająco dużo czasu, aby dać impuls i wybrać swoją ścieżkę, dzieją się ekscytujące rzeczy.

Spójrz na taśmę Robinsona i zobacz, co o niej myślisz. Pierwsza próba Robinsona nie zrobiła żadnego wrażenia, będąc połączeniem dynamicznego blokowania i światowej klasy szybkości Robinsona. Drugi gol padł w pięknym momencie ataku debiutującego pomocnika Desmonda Riddera, który zaowocował zwycięskimi punktami.

Robinson opublikował przed tym tygodniem wiele dobrych gier fantasy, ale wciąż czekamy na ten potworny występ. Jego najlepszy wynik za pół punktu w PPR w ciągu pierwszych 10 tygodni to dwa występy RB8 w pierwszych dwóch tygodniach. Niedzielne 25,8 punktu dają mu RB3 w punktacji Yahoo, według naszej prasy, wyprzedzając w tygodniu jedynie Christiana McCaffreya i Kyrena Williamsa.

Robinson to popularne nazwisko wymieniane podczas niedzielnych dyskusji na ławie startowej. Być może to już się skończyło. Falcons wspierają go w serii końcowej, a pozostały terminarz wygląda interesująco. Czterech z pięciu kolejnych przeciwników Robinsona — Jets, Panthers, Colts i Bears — plasuje się w pierwszej dziesiątce pod względem punktów fantasy dozwolonych dla running backów. Jedynym trudnym punktem w harmonogramie jest mecz u siebie w 14. tygodniu z Tampa Bay, a w niedzielę Buccaneers nie byli w stanie powstrzymać Jonathana Taylora.

Trudno ufać innym jastrzębiom

Mam nadzieję, że będę mógł jednoznacznie wspierać resztę ataku Atlanty. To wciąż odnosząca sukcesy grupa. Drake London po południu miał imponujący wynik 5-91-0, zdobywając siedem bramek. To 33% wszystkich podań w grze, ale to mały placek — Falcons wykonali zaledwie 21 podań. Desmond Rader rzucił kilka złych typów i odnoszę wrażenie, że trenerzy Atlanty postrzegają Radera jako rozgrywającego, którym należy ostrożnie zarządzać.

Ponieważ London i Robinson łącznie strzelili 13 bramek, dla innych zawodników Atalanty było niewiele miejsca. Kyle Pitts trafił oba swoje cele z odległości 22 jardów. Falcons nie otworzyli go przez cały rok. W większości basenów nie jest to już fantazyjne rozwiązanie.

Stracone szanse Świętych

Ofensywa Saints nie miała problemów z przeniesieniem piłki (444 jardy, 22 pierwsze próby), ale zostawiła na boisku sporo punktów i nie dotarła do pola punktowego. Kontuzje nie pomogły. Chris Olave (7-114-0, dziewięć goli) dominował w meczu, zanim jego dzień zakończyła kontuzja w trzeciej kwarcie. Rashid Shahid (2-9-0, pięć goli) w drugiej kwarcie doznał kontuzji ścięgna podkolanowego i również nie wrócił na boisko.

Alvin Kamara ma trzy przyłożenia, ale przynajmniej ilość akcji doprowadziła go do akceptowalnego wyniku fantasy (15-69 w ataku, 4-50 w odbiorze). Derek Carr zabił jeden przejazd pick-6, a Taysom Hill przegrał faul.

Falcons i Saints zajmują obecnie pierwsze miejsce w NFC South, a bilans obu drużyn wynosi 5-6. Chociaż Buccaneers nadal mają szansę, wystarczy rewanż, prawdopodobnie będzie to rewanż pomiędzy Nowym Orleanem a Atlantą w 18. tygodniu o tytuł dywizji, być może nawet odbędzie się on wieczorem.

Może oglądanie trenera Arthura Smitha w godzinach największej oglądalności nie jest Twoim pomysłem na imprezę. Ale Bijan Robinson jest gotowy zmienić smutną piosenkę na lepszą.

Szybka wycieczka

• Publikowanie gier w tygodniu Święta Dziękczynienia to miecz obosieczny. Dobrym pomysłem jest rozegranie sześciu niezależnych meczów w tygodniu; Możemy bardziej skupić się na większej liczbie graczy, większej liczbie drużyn i większej liczbie sytuacji. Jest idealny do zwiedzania. Ponieważ jednak Lions, Cowboys, Niners i Dolphins wypadli ze składu przed weekendem, w niedzielę wczesne okienko wydawało się chude, jak włoski młynek bez mięsa.

• Przez tygodnie Rashi Rice był ulubieńcem mieszkańców Kansas City. W niedzielę w końcu dali mu rozmiar i nastąpiła przewidywalna passa — 8-107-1 na 10 celów. Andy Red Rice nie spieszył się, ale obok tego typu produkcji nie mógł przejść obojętnie. Ryż to łatwy początek reszty sezonu.

• Nie potrzebujemy, żeby Aidan O’Connell był świetny, potrzebujemy go tylko, aby był wystarczająco dobry, aby wspierać trzech grywalnych Raidersów: Josha Jacobsa, Davante Adamsa i Jakobiego Meyersa. AOC nie był tak mocny w starciu z Chiefs, ale w niedzielę zaliczył swój najlepszy start w roku. Możemy ufać trojaczkom z Vegas.

• Trudno jest wiedzieć, co zrobić z zawodnikami w przypadku tajemniczej kontuzji. Cooper Kupp wystartował w niedzielę, ale prawdopodobnie nie był jeszcze w pełni zdrowy. Kyren Williams wraca po kilkutygodniowej kontuzji. Rezultat: Williams szalał jak zawodowiec, podczas gdy Cobb był w zasadzie przynętą. W grach, w które gramy, jest mnóstwo domysłów. Royce Freeman w końcu wykonuje swoją pracę także na linii obrony, w decydujących momentach, ale spodziewam się, że Williams będzie miał dominujący udział w obciążeniu pracą w zaciętych meczach.

• James Conner robi różnicę w Arizonie, ale biorąc pod uwagę, że Kyler Murray biega mocno, a nawet Clayton Toone czasami dostaje kilka szybkich okazji, linia bramkowa wylatuje przez okno. I to nie jest tak, że Cardinals często grają według preferowanego scenariusza gry; Nie bez powodu jest ich 2-10. W niedzielę obrona była zawstydzona regularną drużyną Rams. Jeśli masz marzenia o mistrzostwie, potrzebujesz lepszego startu niż Conner.

• Browns i Broncos to w zasadzie ta sama drużyna – bardzo dobra obrona, niezawodne umiejętności i gra rozgrywającego w ukryciu. Gracze nie pokrywają się w sposób płynny – Russell Wilson jest lepszy od pozostałych rozgrywających Clevelanda, a obrona Brownsów jest lepsza od Denver – ale ramy są takie same.

Większość pretendentów do AFC chciałaby, aby któraś z drużyn dostała się do play-offów, jeśli to powstrzyma Billsa od rywalizacji. Buffalo ma obecnie bilans 6-6, pomimo różnicy -plus101 punktów. Zdaję sobie sprawę, że stwierdzenie tego może wprowadzić w błąd, ale Buffalo dzieli nie więcej niż 10 partii od pozostania niepokonanym. Niestety Bills są obecnie daleko od zdobycia mistrzostwa AFC.

• Keenan Allen ma doskonałe ustawienie — jest jedyną opcją, której Chargers ufają, ale jego średnia zwycięstw jest tak skromna, że ​​obrona nie czuje się zobowiązana do angażowania wszystkich środków, aby go zatrzymać. Menedżerowie fantasy uwielbiają linię 14-106-0, którą Allen opublikował w niedzielę. Ravens strzelają na 16 celów na odległość 106 jardów – co daje skromną średnią 6,63 na próbę – i mogą podsumować: „To nas nie pokonuje”. Chargers zakończyli spotkanie z marnym 10 punktami.

• Derrick Henry potrzebował dwóch przyłożeń, aby maksymalnie wykorzystać 18 prowadzących na dystansie 76 jardów przeciwko Karolinie, najgorszej drużynie w piłce nożnej. Giants nie grają z inną złą drużyną przez resztę roku: Colts, Dolphins, Texans, Seahawks, Texans, Jaguars. Henry najwyraźniej ma niewiele ról przejmujących i może zagubić się w scenariuszu gry, gdy Tennessee pozostaje w tyle. Nie jest automatycznym wyborem w fazie play-off fantasy.

• Pat Freiermuth grał dla drużyny Bengals przez trzy godziny i jest pięknością o numerze 9-120-0, która wyróżnia się na wiele sposobów. Jednak zazwyczaj wszyscy w drużynie Pittsburgha walczą o jedno podanie Kenny’ego Picketta, a w tę niedzielę Pickett ani razu nie trafił. Obecny schemat gry w Pittsburghu nigdy się nie zmieni – starajmy się powstrzymać Picketta przed przegraną, kontrolowajmy czas dzięki dobrym obrońcom i zobaczmy, czy TJ Watt i obrona mogą wygrać dla nas mecz. Kandydatów nie brakuje, ale być może to będzie czas, kiedy Mike Tomlin w końcu zdobędzie nagrodę Trenera Roku.