Pisarze opowiadają, jak byli zajęci i kreatywni podczas strajku WGA

Obrazy Getty’ego

Kiedy pisarze wzięli udział w pikietach podczas 146-dniowego strajku WGA, surowo zakazano im pisania czegokolwiek dla hollywoodzkich studiów i firm zajmujących się streamingiem. Ale nie było powodu, dla którego nie mogliby pisać własnych scenariuszy na zamówienie. Teraz, gdy hollywoodzcy pisarze wrócili do pracy, scenariusze pilotów telewizyjnych i filmy napisane podczas strajku mogły trafić na rynek.

W mediach społecznościowych pojawiło się mnóstwo żartów na temat pisarzy wykorzystujących strajk do realizacji swoich pasji, które były długo odkładane ze względu na inne zobowiązania. Ile osób faktycznie to zrobiło po zakończeniu strajku?

różnorodny Rozmawiał z kilkoma członkami WGA, aby dowiedzieć się, nad czym pracowali podczas miesięcy strajku i co robili, aby zachować kreatywność. Jeden z pisarzy powiedział, że podczas strajku miał okazję napisać komiks dla dużego wydawcy, co określił jako „przyjemną rozrywkę”.

„Całe życie kochałem książki obrazkowe, ale po raz pierwszy miałem okazję je napisać” – powiedział. „Mimo że mięśnie są podobne, są trochę inne. Ale historie to historie. W dziwny sposób czerpię pociechę z faktu, że w tym stale zmieniającym się krajobrazie medialnym, nawet jeśli transmisja na żywo ustąpi miejsca przyszłość w kryształy przesyłające historie bezpośrednio do mojej kory przedczołowej. Dla nas struktura opowieści zawsze będzie cennym towarem.

Pisarz, który wolał pozostać anonimowy, poświęcił trochę czasu, aby powrócić do starego hobby, jakim są miniaturowe gry wojenne.

„Moje projekty poza branżą filmową i telewizyjną obejmują powrót do Warhammera 40 000 w weekendy” – powiedział. „Niektórzy moi przyjaciele z liceum przekonali mnie, żebym zaczął budować nową armię. Swoją drogą, mam armię Żelaznej Ręki, jeśli to się liczy”.

Inna pisarka, Rebecca Klingel, stwierdziła, że ​​strajk skłonił ją do przejrzenia w swoim notatniku różnych pomysłów, które zapisywała przez lata, i zastanowienia się, co z nimi zrobić.

„Poszedłem sam do chaty i wszystko spisałem [ideas] „Zapisałem to na karteczkach Post-It, przykleiłem na ścianie i postanowiłem sprawdzić, czy uda mi się zrobić z tego film” – powiedział Klingle. „Napisałem to w ciągu dwóch dni, a po kilku tygodniach wróciłem tam i napisałem. Nie mogłem tego zrobić w domu. W tym okresie czułem się bardzo zestresowany”.

Klingel porównała miesiące akcji strajkowej do początków pandemii Covid-19, kiedy „w ogóle nie czuła się produktywna ani kreatywna”. Zamiast jednak przestać cokolwiek pisać, potraktowała to jako okazję do napisania tego, co robiła, zanim została profesjonalistką.

„Zdecydowałam, że chcę robić, co chcę, bez żadnych notatek, ponieważ nie wiedziałam, jak Hollywood będzie wyglądać po drugiej stronie” – powiedziała.

Jorge Ramírez Martinez napisał półgodzinny odcinek pilotażowy dramatu, co jego zdaniem było dobrym ćwiczeniem, ponieważ znany jest przede wszystkim jako dramaturg. „Mój menadżer powiedział: «Wow, to wspaniale». Odpowiedział: «Teraz mogę cię zatrudnić w komedii!»”.

Następnie rozpoczął pracę nad oryginalnymi tekstami, co zainspirowało go do stworzenia fabularnego dramatu muzycznego, a nawet zajął się rysowaniem kostiumów. Jednak presja życia z oszczędności skłoniła Ramireza Martineza do rozważenia dostępnych opcji.

„Czasami było to trudne, bo myślałam: «No dobrze, jak długo to będzie trwało? Czy naprawdę muszę zacząć szyć sukienki, żeby zarabiać? Albo co jeszcze mogę zrobić?».

Pewien pisarz i jego przyjaciele wpadli na wyjątkowe rozwiązanie, jak to ujął, „zapobiegnąć depresji i nędzy”: mieli własny pokój dla pisarzy. Pisarz i jego przyjaciele logowali się do Zooma codziennie od 10:00 do 16:00 i uczestniczyli w „pół terapii, pół zabawie”. Chociaż to pomogło, grupa szybko zdała sobie sprawę, że to nie jest to samo, co przebywanie w pokoju scenarzystów w prawdziwym programie.

„Tempo było znacznie wolniejsze” – stwierdził pisarz. „Było spokojniej, w sposób, który być może nie sprzyjał tworzeniu najlepszych rzeczy. Myślę, że presja w pokoju scenarzystów i świadomość, że mamy ograniczoną ilość czasu, pomagają pobudzić myślenie”.

Jednak nieoficjalny pokój pisarzy osiągnął wiele. W przypadku 30-stronicowego odcinka pilotażowego komedii mają teraz Dokument Google zawierający ponad 400 stron notatek.

„Myślę, że największą trudnością była próba odróżnienia tego, co jest pracą wymagającą wysiłku, od pracy, która utrzymuje nas przy zdrowych zmysłach, od tego, co faktycznie jest przydatne” – powiedział.