Rolando Romero kontrowersyjnie zdobył tytuł mistrza wagi super lekkiej po ogromnych błędach sędziego

Sędzia Tony Weeks obdarzył Rolando Romero w sobotę niewytłumaczalnie słabym występem w dziewiątej rundzie walki Romero o tytuł WBA wagi ultralekkiej przeciwko Ishmaelowi Barroso w The Cosmopolitan w Las Vegas.

Z dużą przewagą Barroso na kartach wszystkich trzech sędziów na koniec ośmiu rund — Tim Cheatham miał to 76-75, David Sutherland miał to 77-74, a Steve Weisfeld miał to 78-73 — Weeks popełnił dwa ogromne błędy w dziewiątej rundzie .

Pierwszy tak naprawdę nie miał znaczenia w wielkim schemacie rzeczy z powodu drugiego błędu. Ale Romero uderzył Barroso na początku dziewiątej, a gdy jechał pod koniec, zepchnął Barroso na talerz. Wyraźnie było widać, że Barroso upadł nie od siły uderzenia, ale od rzutu Romero, ale Weeks nazwał to powaleniem.

Mogłoby to mieć znaczenie, gdyby nie drugi błąd Weeksa.

Romero uderzył prawą ręką, a Barroso uderzył w róg. Romero zadał kilka ciosów, z których większość Barroso uniknął, kiedy Weeks wskoczył i zatrzymał go o 2:41.

Jedyne uderzenie w tej sekwencji w róg, które wylądowało, było uderzeniem Barroso, ale Weeks zdawał się tego nie widzieć. Zatrzymanie uczyniło Romero światowym bohaterem, chociaż na planecie jest niewiele osób poza jego najbliższą rodziną, które uważałyby go za bohatera.

40-letni Barroso, wyraźnie zmęczony, powalił Romero w trzeciej tercji. W większości była to walka bez znaczących akcji lub niewiele, ale Barroso zrobił to, co musiał, aby wygrać. Wyprzedził Romero, 57-40, według Showtime, i zadał więcej ciosów, 297-230.

Zgodnie z oczekiwaniami, był zdziwiony i zły interwencją sędziego.

– Nic mi nie jest – powiedział Barroso. Myślę, że przerwanie tej walki było niesprawiedliwe. Robiłem najlepsze zdjęcia”.

Turnieje WBA mają bardzo niską wartość ze względu na sposób, w jaki WBA prowadziło je przez lata, wystawiając wielu zawodników w jednej kategorii, sankcjonując walki między niegodnymi zawodnikami i nie tylko. Ale jedynym sposobem, w jaki nowy pas Romero może mieć jakiekolwiek znaczenie, jest wymuszenie rewanżu przez organ sankcjonujący. To nie była świetna walka, więc promotorzy prawdopodobnie nie będą chętni do ponownego jej przywoływania, ale to jedyny uczciwy sposób na nadrobienie zaległości. A jeśli Romero odmówi rewanżu, powinien zostać rozebrany.

Znam Tony’ego Weeksa od co najmniej 20 lat i wiem, że jest przyzwoitym i honorowym człowiekiem, któremu powierzyłbym wszystko, co jest mi drogie. Weeks zawsze był wysokiej jakości sędzią, a jego praca w 2005 roku, pozwalająca nieżyjącemu już Diego Corralesowi na kontynuowanie walki po tym, jak został powalony przez Jose Luisa Castillo w 10. rundzie ich epickiej walki w Las Vegas, była szeroko chwalona.

Pochwały, jakie otrzymał tamtej nocy, zajęły tygodnie i wypracował niemal idealną walkę.

Podobnie zasługuje na każdą odrobinę pogardy, jaką otrzymuje tym razem po przyznaniu Romero tytułu mistrza świata. To było tak złe, jak to tylko możliwe.